Op het moment dat ik deze blog schrijf is het precies 15 jaar geleden dat ik ben begonnen met de ontwikkeling van de thermografie bij paarden.
Nu 15 jaar later kijk ik terug op de ontwikkelingen die hebben plaatsgevonden en stel ik vast dat er ontzettend veel nieuwe inzichten ontstaan zijn, mede door de komst van de thermografie in de paardenzorg.
In de periode welke ik benut heb om thermografie geschikt te maken voor veterinaire toepassingen heb ik veel samenwerkingen gehad met verschillende dierenartsen en osteopaten.
de allereerste foto van de samenwerking binnen de maatschap Equicare-Plus
Hieruit is in 2010 de opleiding tot paardenthermograaf van de grond gekomen en in 2012 is de maatschap Equicare-Plus ontstaan vanuit een samenwerking met Karin Leibbrandt die al uit 2008 stamt. Uitgangspunt was altijd om een zo optimaal mogelijk traject te maken in de revalidatie van een paard. In 2013 hadden we zoveel revalidatiewerk dat we besloten hebben om revalidatietrainers op te gaan leiden en uiteindelijk zijn we in 2014 gestart met de eerste uitgave. Vandaag de dag zijn we op 4 verschillende locaties in Nederland en België actief met deze opleiding en door de internationale samenwerkingsverbanden met Equitopia-Center en Equi Smart zijn er concrete plannen om de opleiding vanaf 2019 te introduceren in de Verenigde Staten , Australië, Tsjechië, Zweden en Polen. In Abcoude hebben wij bij Equi Smart “ons” internationale trainingscentrum opgebouwd, waar studenten uit de hele wereld worden opgeleid tot paardenrevalidatietrainer.
De ontwikkeling van de thermografie zoals wij die toepassen bij paarden heeft er ook toe geleidt dat er heel erg veel nieuwe inzichten zijn in de behandeling van paarden. Wij krijgen voornamelijk te maken met paarden die al door een uitgebreid traject geleidt zijn en waar vanuit de reguliere diergeneeskunde geen echte diagnose gesteld kan worden, of (en) de conclusie is getrokken dat het paard niet te helpen is.
Dat heeft er wel voor gezorgd dat wij met ons team constant op zoek zijn naar oorzaken en hoe deze het beste te behandelen.
En als je mij nu vraagt wat de conclusie is, dan kan ik alleen maar aangeven dat uitsluitend multidisciplinaire samenwerking van verschillende behandelmethodes het meest effectief is en de enige mogelijkheid om voor een snel herstel van het paard te zorgen.
Als ik het heb over multidisciplinair werken dan zie ik vaak grote vraagtekens bij mensen verschijnen. Hoe vaak krijg ik niet de opmerking dat de behandelaar (osteopaat, chiropractor, cranio sacraal, fysiotherapeut etc etc) elke 3 maanden (of vaker) komt om het paard te behandelen, dus dat dit stuk dan wel in orde moet zijn.
Helaas is dat in de meeste gevallen niet het geval. Elke behandelaar is gespecialiseerd op zijn eigen vakgebied en dat blijkt vaak maar een deel van de totaaloplossing te zijn. Om diverse redenen blijkt het heel moeilijk om de verschillende behandelmethodes combineerbaar te maken, hetgeen tot gevolg heeft dat de problemen recidiverend blijken te zijn.
In 2012 zijn wij vanuit Equicare-Plus al gestart om het multidisciplinair behandelen van de grond te krijgen, maar het blijkt keer op keer dat er “hogere” belangen zijn die dit “onmogelijk” maken. Dat dit niet bevorderlijk is voor het paardenwelzijn moge duidelijk zijn.
Vanuit de thermografie zien we dit helaas maar al te vaak terug bij de paarden, redenen voor ons om verder te onderzoeken wat er nu daadwerkelijk moet gebeuren.
Wij hebben al heel veel geschreven over de problemen die ontstaan in de overgangsgebieden van de wervelkolom, zoals de OAA, CTO, TLO en de LSO. Omdat dit gebieden zijn waar verschillende bewegingsvormen in de wervelkolom samenkomen zien we dat daardoor spanningen worden opgebouwd. Deze spanningen worden opgebouwd in de fasciale banen welke door het lichaam lopen. In Denemarken is daar uitgebreid onderzoek naar gedaan en zijn de fasciale banen volledig in kaart gebracht.
In deze tekening zien we de belangrijkste banen in beeld gebracht en door deze nauwkeurig te analyseren worden er ineens compleet nieuwe verbanden in kaart gebracht. Fasciale banen “transporteren” de spanning welke in het lichaam aanwezig zijn en veroorzaken onderweg blokkades in de bindweefselstructuren. Problemen in het hoofd van het paard kunnen aanleiding zijn tot problemen in de achterbenen en zo zijn er veel meer verbanden te leggen door de structuren te volgen.
Huidige behandelmethodes zijn veelal gericht op het oplossen van deze individuele blokkades en niet op het oplossen van de spanningslijnen. Andere behandelmethodes richten zich op de fasciale banen en niet op de individuele blokkades, kortom het paard blijft in een visuele cirkel zitten.
(bron:https://www.atlasbalans.com/fascia/research/myofascia-the-unexplored-tissue/)
Aangezien wij opteren voor een totaaloplossing zal het dus noodzakelijk zijn om naast het oplossen van de individuele blokkades ook de andere probleemgebieden aan te pakken.
Dit betekent dat verschillende behandeldisciplines zullen moeten samenwerken aan een totaaloplossing.
Als je als hoefverzorger werkt aan het in balans zetten van de benen en hoeven lukt dit alleen als de structuren hoger in het lichaam in orde zijn. Andersom, als je als behandelaar de hogere structuren in het lichaam een release geeft, maar er gebeurt niets aan een juiste been/hoefbalans dan vraag je erom dat de problemen blijven terugkeren. Het is dus zaak dat we de koppen eens een keer goed bij elkaar steken en iets gaan doen wat blijkbaar heel erg moeilijk is…. SAMENWERKEN.
Alleen als we samenwerken kunnen we tot een optimaal resultaat komen.
En het wordt nog gecompliceerder als we stellen dat behandelingen en training op elkaar afgestemd moeten worden.
Wij ervaren het dagelijks dat onze revalidatietrainers in een revalidatietraject behandelaars proberen aan te sturen, maar dan blijkt dat behandelaars er hun eigen kijk op hebben, paarden hun eigen traject insturen, helaas veelal veroorzaakt door het gegeven dat ze bang zijn een klant kwijt te raken of wellicht dat er andere financiële belangen een rol spelen. Natuurlijk zien we ook behandelaars die aangeven wel te willen samenwerken, maar ze zijn er veel te weinig.
Behandelaars realiseren zich niet of nauwelijks dat je door samenwerking een heel krachtig concept krijgt hetgeen je werkgebied alleen maar kan vergroten.
Het is een weg welke wij met Equicare-Plus in 2012 zijn ingeslagen en wij zullen ons blijven inzetten voor een optimaal resultaat bij de revalidatie van de paarden.
In mei van dit jaar is Sadachiva op ons pad gekomen, een merrie die er slecht aan toe was en opgegeven voor de toekomst. Door een unieke samenwerking met Equitopia-Center aan te gaan zijn wij een (uniek) revalidatietraject met Sadachiva ingegaan, wat te volgen is op de website www.equitopiacenter.com
We zijn nu een half jaar verder in het revalidatieproces en zien dat door gericht multidisciplinair behandelen al na 3 maanden (zie foto) een significant resultaat gehaald is en het paard volop trainbaar is.